θυγατρίς

θυγατρίς, -ίδος, ἡ (Μ)

μικρό κορίτσι, κορασίδα, κοριτσάκι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. θυγατρ- τού θυγάτηρ (πρβλ. γεν. θυγατρ-ός, δοτ. θυγατρ-ί) + υποκορ. κατάλ. -ίς (πρβλ. θυλακ-ίς, χοινικ-ίς)].